|
یک شنبه 2 بهمن 1390برچسب:, :: 21:36 :: نويسنده : ملیحه جبیری
در رقص شعله شمع چه رازی است که پروانه عاشقانه به دور آن می چرخد و خود را در پرتو آن به آتش می زند تا خود را درشعله آن خاکستر می سازد آن پروانه بی نوا درآن شعله رقصان چه دیده است؟ چرا بدین گونه خود را سخاوتمندانه به لهیب آتش می سپرد چه کس از راز آن پروانه خبر دارد؟ چه کس می داند که چرا شمع این گونه با قساوت پروانه را به سوی خود میخواند و سپس با رقصی زیبا پروانه را به دام مرگ می کشاند آیا پروانه لحظه ای به مرگ نافرجام خود فکر کرده است؟ آیا کس تا به حال معشوقی بدین گونه جفاکار،دیده است؟ اما نه! نه پروانه مقصر است نه شعله رقصان شمع این خاصیت عشق است که عاشق و معشوق را مستحیل در هم می خواهد این خاصیت عشق است که عاشق را فنا شده در راه معشوق می خواهد پس پروانه تاوان عشقی را می دهد که خود به جان خریده است
ملیحه -مرداد 90 نظرات شما عزیزان:
عشق رازی ست که خورشید به بارانش گفت
نیز رمزی ست که شقایق به گلستانش گفت ای که ایمان به کسی داری و چیزی بی شک عشق بود آنچه دلت با همه ایمانش گفت . 
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
